Beschrijving
Grote stijl – en karaktervolle roodkoperen antieke waterketel.
Het hengsel is met nagels geklonken aan de ketel.
Aan de voorzijde is te zien hoe de ketel van zwaluwstaartverbindingen is voorzien.
Het vrij groot deksel met sierlijke bronzen knop is statig in ringen naar boven bewerkt en past volledig in de opening
De bodem is bewerkt met een zwart metalen laag ter bescherming tegen het rechtstreekse vuur
Deze ketel vertelt een heel bijzonder verhaal.
Zowel aan de tuit als onderaan op de bodem is de ketel op meerdere plaatsen vakkundig hersteld door een ketellapper, een uitgestorven beroep
Een prachtig groot koperen stuk geschiedenis uit Holland, begin 19de eeuw
Staat: In goede antiek staat met tekenen van gebruik en leeftijd, enkele deuken zoals verwacht.
Deze extra grote vintage koperen ketel ( maat 6) werd schoongemaakt en gepolijst zodat het mooi glanst.
De behandeling met zelfgemaakte ambachtelijke boenwas geeft de ketel een majestueuze uitstraling
De waterkoker is waterdicht, dus kan nog steeds worden gebruikt om water vast te houden of alleen voor decoratiedoeleinden.
Hoogte 44 cm inclusief handvat, breedte 36 cm, breedste diameter 23 cm.
Deze geweldige ketel is een enorme eyecatcher in je keuken en ook nog eens in zeer goede staat, ook aan de binnenkant!
VERDWENEN BEROEP: DE KETELLAPPER
Verdwenen beroepen – Heb je kapot keukengerei in huis? Grote kans dat je deze spullen in de vuilnisbak gooit. Tot aan de 20e eeuw was dit anders. Toen brachten mensen beschadigd of kapot gereedschap van koper naar een ketellapper. Wat was de werkwijze van een ketellapper?
Een ketellapper kwam voor tot in de late twintigste eeuw, en is ook wel bekend onder de namen “ketelboeter” of “pannenboeter.” Een ketellapper moet niet worden verward met een koperslager, die tot aan de industriële Revolutie ketels maakte.
Een ketellapper lapte de versleten plek op met een stuk gesoldeerd metaal, dat “lap” werd genoemd.
Een ketellapper had een grote bus tot zijn beschikking, waarin waarschijnlijk water en carbid werden aangemaakt tot acetyleengas. Dit veroorzaakte een hete vlam, die de soldeerbout verwarmde. Het gesoldeerd metaal, dat “lap” werd genoemd, lapte de versleten plek op de voorwerpen op. Een ketellapper kon op deze manier de schade van de spullen herstellen.
Een ketellapper herstelde niet alleen ketels, maar ook ander keukengerei, zoals potten en pannen. Een ketellapper werkte als zelfstandige en reisde met een karretje rond in verschillende gebieden om klanten te trekken. Dit was wel zo aantrekkelijk voor de klanten, want hierdoor hoefden zij nooit ver te reizen om een ketellapper te bereiken.
Het is niet precies bekend wanneer de ketellapper verdween, maar het is wel duidelijk dat het beroep in de tweede helft van de twintigste eeuw uitstierf.
Beoordelingen
Er zijn nog geen beoordelingen.